ΟΞΕΙΑ -ΔΙΑΧΥΤΗ- ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΩΤΙΤΙΔΑ

Εξωτερική ωτίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή του δέρματος του έξω ακουστικού πόρου με κύρια χαρακτηριστικά το οίδημα, την ερυθρότητα και την ωτόρροια.

Η παραγωγή κυψελίδας, με τις βακτηριοκτόνες ιδιότητες της, και το χαμηλό ph του έξω ακουστικού πόρου αποτελούν ένα ουσιαστικό φραγμό στις λοιμώξεις.  Σε περίπτωση που ο φραγμός του επιθηλίου διαταραχθεί ( π.χ.τραύμα ), η  διαταραχθεί  η λεπτή ισορροπία λιπιδίων / οξέων στο δέρμα του έξω ακουστικού πόρου δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη ωτίτιδας.

Παράγοντες που δρουν αιτιολογικώς είναι η διαβροχή του δέρματος από υγρό, η μηχανική και χημική βλάβη του, η αλλεργία, ο διαβήτης και η χρόνια μέση πυώδης ωτίτιδα. Ορισμένοι παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν μείωση της ελαστικότητας του δέρματος ατροφία των κυψελλιδοποιών και σμηγματογόνων αδένων, γεγονός που στερεί το δέρμα από το προστατευτικό κάλυμμα, που δημιουργείται από την φυσιολογική έκκριση, με συνέπεια να ξηραίνεται το δέρμα και να αυξάνεται η ευαισθησία του στις φλεγμονές από βακτηρίδια και μύκητες. Η αύξηση επίσης του ph άνω του 6 προδιαθέτει στην ανάπτυξη της φλεγμονής.

Συχνότερα παθογόνα μικρόβια είναι η ψευδομονάδα, ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος,  ο πρωτέας   και διάφορα είδη στρεπτόκοκκου. Όταν η φλεγμονή είναι μονόπλευρη ευκόλως μεταδίδεται και στο άλλο αυτί με τα δάκτυλα, όταν δε παραμεληθεί μπορεί να επεκταθεί στο πτερύγιο. 

Εξωτερική ωτίτιδα, η κλινική εικόνα

1. Επιμελής καθαρισμός του έξω ακουστικού πόρου, πρέπει να γίνεται με τη βοήθεια του χειρουργικού μικροσκοπίου και τη χρήση αναρρόφησης.
2. Αναλγητικά. 
3. Χρήση τοπικών σταγόνων. Συνήθως πρόκειται για συνδυασμό αντιβιοτικού (συνήθως αμυνογλυνοσίδης ) και κορτιζόνης. Η δοσολογία είναι 5 σταγόνες 2 με 3 φορές  ημερησίως για 5 ημέρες.
   • Σε περίπτωση μεγάλου οιδήματος με απόφραξη του έξω ακουστικού πόρου συνιστάται η τοποθέτηση και διαβροχή με σταγόνες ειδικού σπόγγου (otowick , merocel ) ώστε να διατηρείται ο πόρος ανοικτός. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στα σκευάσματα που περιέχουν νεομυκίνη  λόγω του κινδύνου εμφάνισης αντίδρασης ευαισθησίας.
   • Σε περίπτωση διάτρησης της τυμπανικής μεμβράνης σκόπιμος είναι η αποφυγή σκευασμάτων που περιέχουν αμυνογλυκοσίδες ( για τον κίνδυνο ωτοτοξικότητας .) Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να γίνει χρήση σταγόνων με φλουοροκινολόνη.
   • Σε περιπτώσεις αδυναμίας χρήσης σταγόνων, εναλλακτικά μπορεί να τοποθετηθεί αλοιφή στο έξω ακουστικό πόρο με μείγμα  αμινογλυκοσίδης και στεροειδούς.
4. Αποφυγή έκθεσης σε νερό για 1-2 εβδομάδες. Κατά το λούσιμο ο ακουστικός πόρος μπορεί να αποφράσσεται με βαμβάκι με βαζελίνη.
5. Συστηματικά αντιβιοτικά χορηγούνται μόνο σε επιπλεγμένες  περίπτωσεις εξωτερικής ωτίτιδας με συστηματικά συμπτώματα και λεμφαδενοπάθεια.

Εξωτερική ωτίτιδα, Προφύλαξη – Πρόληψη

• Synalar: Neomycine, Polymyxin B ,  Fluocinolone.
• Paroticin: Polymyxin B , Fludrocortisone, Lidocaine.
• Instaret: Acetic Acid
• OtomizeSpray: Neomycin, Dexameτhasone, Acetic acid
• Caramat: Dexamethasone, Centamycin
• Droll: Ciprofloxacin

Βιβλιογραφία:

1. Ωτορινο-λαρυγγολογία και Χειρουργική Κεφαλής – τραχήλου Γεώργιος Κ. Αδαμόπουλος
2. Ωτορινολαρυγγολογία, Ωτολογία,  Νεύρο – ωτολογία. Αριστείδης Αθανασιάδης – Σισμάνης